Transcript
Fizjologia zwierząt wszystkie opracowania.doc (593 KB) Pobierz Ćwiczenia nr 1
Ćwiczenia organizacyjne i wstępne wiadomości o krwi. 1) Informacje dotyczące przebiegu ćwiczeń, obowiązków studentów
i
uzyskania zaliczenia. 2) BHP na ćwiczeniach z fizjologii zwierząt. 3) Wstępne informacje o składzie, właściwościach i funkcjach krwi. 4) Podanie zagadnień na następne ćwiczenia. Krew to tkanka powstająca z mezenchymy, morfologicznie posiada cechy wspólne z tkanką łączną tzn.:
zawiera dużą ilość substancji międzykomórkowej, która jest płynna,
jest znacznie zróżnicowana komorkowo, ogólnie pełni w organizmie funkcję łącznika.
W organizmie dorosłego człowieka występuje 5-5,5 litra krwi, co stanowi ok. 7% masy ciała. Środowisko płynne krwi zwane osoczem stanowi 54-59% objętości krwi. Składa się ono w 90% z wody, 9% ze związków organicznych i zaledwie 1% soli mineralnych występujących w postaci jonowej. Większość składników organicznych stanowią białka: albuminy (4,5%), globuliny (2,7%) i fibrynogen (0,3%). Utrzymują one:
równowagę kwasowo-zasadową,
ciśnienie osmotyczne,
lepkość osocza, obronność organizmu
w razie głodu dostarczają komórkom aminokwasów.
Albuminy i fibrynogen są produkowane w wątrobie, a globuliny (białka odpornościowe) wytwarzane są przez plazmocyty czyli komórki występujące zazwyczaj w sąsiedztwie naczyń krwionośnych i wytwarzające przeciwciała (gamma-globuliny). Osocze pozbawione fibrynogenu zwane jest surowicą.
Poza tym w osoczu znajdują się lipidy (trójglicerydy, fosfolipidy, cholesterol i wolne kwasy tłuszczowe), cukry ( głównie glukoza), azotowe produkty przemiany materii (mocznik, kwas moczowy, kreatynina, amoniak) i w śladowych ilościach barwniki, witaminy, enzymy, hormony. Jony nieorganiczne to głównie Na+ (143 mmol/l), Cl- (102 mmol/l) i HCO3- (26 mmol/l), a poza tym K+, Ca++, Mg++, HPO4- i SO4--. Chlorki, wodorowęglany i jony sodowe pełnią ważną funkcję przy utrzymywaniu ciśnienia osmotycznego krwi oraz współpracują z erytrocytami przy transporcie gazów oddechowych. W osoczu zawieszone są elementy morfotyczne, które dzielimy na: krwinki czerwone (erytrocyty), krwinki białe (leukocyty) i płytki krwi (trombocyty) Erytrocyty są najliczniejszą grupą komórek krwi. Ich liczba u dorosłego mężczyzny wynosi ok. 5 ml w 1 mm3 krwi, u kobiety ok. 4,5 ml, a u noworodków ok. 7ml. Czerwone krwinki mają kształt dwuwklęsłych krążków, co zwiększa powierzchnię w stosunku do objętości komórki i ma korzystny wpływ na efektywność przenikania gazów oddechowych przez błonę komórkową erytrocytów. Krwinki osiągnęły taki kształt dzięki zaniknięciu jądra komórkowego, którego wtórny brak obserwuje się u człowieka i innych ssaków. Pomimo braku jądra krwinki odznaczają się duża żywotnością (3-4 miesiące). Są one bardzo wrażliwe na zmiany ciśnienia osmotycznego krwi. W roztworze izotonicznym (płyn fizjologiczny – 0,9% roztwór NaCl) posiadają one normalny kształt. W roztworze hipotonicznym ulęgają hemolizie czyli pobierają wodę, pęcznieją, a następnie pękają i uwalniają hemoglobinę, natomiast w roztworze hipertonicznym woda z komórek jest oddawana do środowiska i powierzchnia krwinki marszczy się i pokrywa wypustkami w kształcie kolców (plazmoliza). Najważniejsza funkcją erytrocytów jest przenoszenie tlenu, które odbywa się na drodze odwracalnego wiązania jednej cząsteczki tlenu z dwuwartościowym żelazem hemu, przy czym żelazo nie ulega utlenieniu. Hem występuje w barwniku erytrocytów zwanym hemoglobiną. Strukturalnie hemoglobina składa się z czterech łańcuchów polipeptydowych (dwóch i dwóch ) i czterech grup hemowych, w każdej występuje jeden atom żelaza.
Stąd wniosek, że jedna cząsteczka hemoglobiny może przyłączyć 4 cząsteczki tlenu. Utlenowana hemoglobina nosi nazwę oksyhemoglobiny (Hb(O2)4). Poza tlenem erytrocyty transportują około 30% CO2 (70%) transportuje osocze) Krwinki czerwone przenoszą również adrenalinę, witaminę C i niektóre aminokwasy. Erytrocyty pod koniec swojego życia ulęgają rozpadowi w śledzionie. Białe krwinki zwane leukocytami są większe niż erytrocyty, jednak jest ich w organizmie znacznie mniej ok. 5-8 tys/mm3. W czasie choroby ich liczba wzrasta – leukocytoza. Ich zmniejszona ilość to leukopenia. Krwinki białe dzielimy na: 1. Granulocyty:
Obojętnochłonne – neutrofile
Kwasochłonne – eozynofile Zasadochłonne – bazofile 2. Agranulocyty:
Monocyty
Limfocyty
Neutrofile to 60-75% ogólnej liczby krwinek białych. Występujące w nich ziarnistości barwią się barwnikami obojętnymi. Ich jądro jest podzielone na 2-5 segmentów połączonych cienkimi mostkami. Neutrofile wykazują zdolność ruchu pełzakowatego i fagocytozy. Mogą one przechodzić do tkanek, gdzie gromadzą się w miejscach zapalnych fagocytując bakterie i powodując powstanie ropy. W ostrych chorobach zakaźnych, w pierwszym okresie każdego zapalenia i przy szybko rozwijających się nowotworach ich liczba wzrasta. Żyją one 2-4 dni, po czym są fagocytowane przez komórki układu siateczkowośródblonkowego. Eozynofile to 2-4% leukocytow. Ich cytoplazma barwi się kwasochłonnie, a jądro zawiera 2-3 płaty. W mniejszym stopniu niż neutrofile mogą one wykonywać pełzakowaty ruch i fagocytować.
Ich rola to zwalczanie pasożytów jelitowych i regulowanie reakcji alergicznych, stad przy robaczycach lub w chorobach alergicznych ich liczba rośnie. Niektóre choroby zakaźne np. dur brzuszny czy odra powodują spadek liczby eozynofili. Żyją one u człowieka 24 h ( u innych ssaków dłużej do kilku dni).
Bazofile występują w niewielkiej ilości (0,3-0,9%). Są to najmniejsze granulocyty, a ich jądro jest podzielone na 2-3 płaty, przy czym sedymentacja jest miej wyraźna niż u innych granulocytów. Praktycznie nie posiadają one możliwości ruchów i fagocytozy. Zawierają one heparynę, którą wydzielają do krwi, substancję przeciwdziała krzepnięciu krwi. Poza tym jest ona produkowana przez komórki tuczne tkanki łącznej. Monocyty to największe leukocyty. Stanowią one 4-8% białych krwinek. Mają one duże jądro o nerkowatym kształcie. Posiadają one zdolność ruchu pełzakowatego i fagocytozy. Uwalniają czynniki hamujące wzrost komórek nowotworowych i interferon, który jest czynnikiem hamującym namnażanie wirusów. Współpracują z limfocytami podczas reakcji immunologicznych. We krwi obwodowej przebywają 1-2 dni, następnie przez dwa miesiące żyją w tkankach jako histiocyty czyli makrofagi tkankowe. Limfocyty stanowią 20-30% wszystkich leukocytów. Mają jądro wypełniające prawie całą komórkę. Wykazują słabą zdolność do ruchów i minimalną do fagocytozy. Dzielimy je na dwie grupy: a) limfocyty B, które żyją krótko (5-10 dni) i są prekursorami plazmocytów wytwarzających przeciwciała, które we krwi wiążą się z antygenami (np. drobnoustroje); b) limfocyty T, które żyją bardzo długo (4-10 lat, a nawet dłużej) i są odpowiedzialne za wywołanie odpowiedzi immunologicznej typu komórkowego, odpowiedzialnej np. za odrzucanie przeszczepu. Swoich zdolności nabywają w grasicy.
Trombocyty czyli płytki krwi są bezjądrowymi fragmentami cytoplazmy dużych komórek zwanych megakariocytami. Ich liczba wynosi 200-400 tys./mm3. Trombocyty skupiają się w miejscach uszkodzenia tkanek, uwalniając hormon serotoninę, który powoduje skurcz naczyń i hamuje krwawienie. Płytki pełnią istotną rolę podczas krzepnięcia krwi. Żyją one kilka dni, następnie rozpadają się w śledzionie i są fagocytowane przez komórki żerne. Właściwości fizyko-chemiczne krwi:
Kolor – zależy od zawartości barwnika hemoglobiny i stopnia jej wysycenia tlenem: krew tętnicza utlenowana jest jasnoczerwona, zaś krew zawierająca mniej tlenu jest ciemniejsza
Ciężar właściwy krwi 1050-1060 g/l;
Lepkość, będąca wynikiem tarcia krwinek miedzy sobą i ścianami naczyń.
Im
większa lepkość, tym wolniejsze krążenie krwi;
Ciśnienie osmotyczne to jest miarą siły z jaką cząsteczki rozpuszczone
w
osoczu przyciągają cząsteczki wody.
Ciśnienie onkotyczne związane z obecnością we krwi białek, które utrzymują wodę w naczyniach. Wysokie powoduje odciąganie wody z komórek, niskie – obrzęki .
pH krwi wynosi 7,3-7,5, a organizm aktywnie broni się przed jego zmianą tworząc układ trzech buforów (węglanowy, fosforanowy i białkowy) Funkcje krwi:
1) Aprowizacyjna (przewozowa) - dostarczanie tlenu i składników odżywczych tkankom i narządom za pomącą limfy tkankowej (bezpośrednio tylko
w trzustce i
częściowo w śledzionie). 2) Oczyszczająca – oczyszcza organizm z produktów przemiany materii i energii np. powstającego przy dezaminacji aminokwasów toksycznego amoniaku czy bilirubiny powstałej po rozpadzie hemoglobiny. 3) Termoregulacyjna – mając dużą pojemność cieplną krew wyrównuje straty cieplne w organizmie. Regulacja temp. organizmu ma miejsce w podwzgórzu
i opera się na
kontroli jonowej (Na – rośnie; Ca – spada temp.) 4) Korelacyjna – poprzez przenoszenie różnych substancji: hormonów, enzymów itp. Krew koreluje zjawiska zachodzące w organizmie oraz procesy kataboliczne i anaboliczne.
5) Obronna – poprzez ochronę przed infekcja antygenów, poprzez istnienie układu krwinek fagocytarnych (obrona nieswoista). 6) Odpornościowa, która działa swoiście wywołując odpowiedź immunologiczną komórkową (odrzucanie przeszczepów) lub humoralną.(produkcja immunoglobulin niszczących antygeny) 7) Homeostatyczna poprzez tworzenia stałego środowiska wewnętrznego ustroju, bowiem homeostazą nazywamy stałość fizyko-chemicznych właściwości środowiska wewnętrznego organizmu, będącego podstawowym warunkiem jego prawidłowego funkcjonowania. 8) Hydrodynamiczna – objętość krwi jest utrzymywana na stałym poziomie, gdyż w przeciwnym razie serce i naczynia krwionośne nie mogłyby tłoczyć rozprowadzać krwi.
Ćwiczenia nr 2 ...
Plik z chomika: karolina9099
Inne pliki z tego folderu:
fizjo79.jpg (514 KB) fizjo27.jpg (1130 KB) fizjo100(1).jpg (632 KB) IMG00343.jpg (252 KB) DSC01076.jpg (566 KB)
Inne foldery tego chomika:
biochemia genetyka techniki
i
Zgłoś jeśli naruszono regulamin
Strona główna Aktualności Kontakt Dział Pomocy Opinie
Regulamin serwisu Polityka prywatności
Copyright © 2012 Chomikuj.pl
