Transcript
Makijaż fotograficzny.
Makijaż fotograficzny różni się od zwykłego makijażu, gdyż wymaga spójności i porozumienia między wszystkimi osobami pracującymi przy realizacji danej sesji. Makijaż fotograficzny musi uwzględniać zamierzenia fotografa, projekt, a także światło oraz technikę, jakich fotograf będzie używał. Wizażysta pracujący przy sesjach zdjęciowych musi charakteryzować się niezwykłą perfekcją warsztatu, musi być dokładny i precyzyjny. Jego zadaniem jest pomalować modelkę tak, aby makijaż współgrał z ogólną koncepcją fotografii oraz z efektem, jaki ekipa realizacyjna-fotografzleceniodawca chce osiągnąć. Makijażysta musi dostosować make-up, a także materiały, którymi pracuje do światła, które jest używane na sesji do techniki, stylu, klimatu fotografa, nie zapominając przy tym o obowiązujących trendach w makijażu. Przed przystąpieniem do robienia makijażu warto wykonać peeling, aby usunąć z jej powierzchni obumarłe komórki i wygładzić jej fakturę. Następnie konieczne jest zastosowanie kremu silnie nawilżającego, gdyż kosmetyki silnie kryjące mogą sprzyjać odwodnieniu naszej skóry. Po odczekaniu około 20 minut można przystąpić do wykonania makijażu. Najważniejsze elementy makijażu fotograficznego: 1.Kryjące kosmetyki kolorowe – niezbędne są silnie kryjące kosmetyki – mogą to być również specjalne kosmetyki stosowane do tzw. „kamuflażu”. Makijaż fotograficzny jest intensywny i nie ma możliwości, aby za jego pomocą uzyskać efekt „naturalnego makijażu”. W związku z tym, przygotowując się do zdjęć, nakładamy grubszą warstwę podkładu niż na co dzień. 2.Intensywne barwy –istotne, aby przed sesją zdjęciową wybrać kosmetyki o odpowiedniej, dosyć intensywnej barwie, gdyż odcienie pastelowe, delikatne kolory nikną „w cieniu” fotografii. Odpowiada za to flesz, który wyzwala się w czasie wykonywania zdjęcia. 3.Efekt matowej skóry – przed sesją zdjęciową bardzo istotne jest to, aby nałożyć na skórę dużą ilość odpowiedniego pudru. W przeciwnym razie na zdjęciach może być widoczna nieestetyczna połyskująca warstwa na powierzchni naszej skóry. Związane to jest z odbijaniem się światła flesza od powierzchni naszej cery. 4. Makijaż fotograficzny wymaga także dobrego utrwalenia -"zafiksowania" - na polskim rynku popularny jest fixer w spray'u, ale powszechnie znane są także wersje w formie pudru. Przy makijażu do zdjęć czarno-białych należy skupić się bardziej na precyzji w liniach i konturach niż na grze kolorów. Warto pamiętać, że kontrasty między kolorami zostaną jeszcze bardziej wzmocnione. Zazwyczaj lepiej zastosować płynne przejścia między kolorami oraz łagodne wykończenia nałożonych kolorów, aniżeli ostre krawędzie i duże kontrasty. Warto podkreślić linię kości policzkowych, co pozwoli na nadanie twarzy smukłego, trójwymiarowego wyglądu. Światło w makijażu fotograficznym pełni bardzo istotną funkcję i w zależności od oświetlenia dobieramy kolor podkładu oraz cieni. Światło zimne pozwala na uwypuklenie wszelkich kolorów z domieszką tonów zimnych: błękitów, niebieskości, różów, fioletów, turkusów, zimnych bieli. Dlatego właśnie, jeśli na sesji używane jest oświetlenie zimne, nie należy wykonywać
makijażu w tonacjach ciepłych: złocistościach, pomarańczach, brązach, gdyż ulegną one zdecydowanemu zszarzeniu. Twarz będzie mało wyrazista, nieharmonijna, a przez to mniej interesująca. Przy tym rodzaju światła wskazane są porcelanowe podkłady, cienie w kolorach zimnej bieli, szarym, srebrnym, niebieskim, lodowym, różowym, fioletowym, a także zimne rozświetlacze. Przy zimnym oświetleniu uważać trzeba na wszelkiego rodzaju sińce pod oczami, przebarwienia, popękane naczynka, ponieważ uwypuklają się jeszcze bardziej. Efekt zimnego oświetlenia uzyskuje się także w pochmurny, szary dzień, kiedy nie docierają do nas promienie słoneczne. Wtedy także lepiej zrezygnować z ciepłych, promienistych makijaży, gdyż nie oddamy ich uroku, a twarz będzie bez wyrazu. Z kolei światło ciepłe zawiera w sobie tony żółte, złociste. Ciepłe oświetlenie nadaje skórze naturalny, miły, ciepły wygląd. Jednak przy tym typie światła lepiej jest stosować kolory lokujące się również w tonacji ciepłej. Najlepiej używać jest podkładów ciepłych, złocistych, piaskowych, brzoskwiniowych. Do tego można stosować różnego rodzaju bronzery: złote rozświetlające kulki, róże w odcieniach beżu i brązu. Cienie, jakimi pomalujemy oko, to: brązy, czekolady, beże, ecru, kremowe biele, pomarańcze, ciepłe śliwkowe, bordowe. Należy unikać podkładów w kolorach porcelanowych ponieważ twarz będzie zgaszona, szarawa i bez wyrazu. Podobnie będzie się działo z cieniami: fiolety, błękity, zimne róże będą szarzeć, lub zanikać, gdy zostaną poświecone ciepłym światłem. Zupełnie inaczej będzie w przypadku oświetlenia miękkiego lub oświetlenia ostrego i intensywnego. Gdy jest oświetlenie miękkie, rozproszone, które nie daje dużo ekspresji, za to pokazuje dokładnie twarz oraz wszelkie szczegóły makijażu, należy zastosować makijaż bardziej spokojny, w którym cienie przechodzą łagodnie z jednego koloru w drugi bez widocznych granic między kolorami. Należy także pamiętać o tym, aby makijaż nie był zbyt ciężki, a stosowane kosmetyki były raczej transparentne, lekkie- nie mogą sprawiać wrażenia maski. Gdy mamy oświetlenie kontrastowe dające efekt gry świateł i cieni na twarzy, należy zastosować zupełnie inną technikę makijażu. Należy bardzo dokładnie pokryć cerę, aby nadać jej gładkośc i mocno podkreślić kości policzkowe, aby nadać twarzy charakter trójwymiarowości. Ten typ światła wymaga również podobnego make- upu kontrastowego, z mocnymi akcentami przy czym obrys musi być precyzyjny. Kolorystyka powinna być żywa, zdecydowanie unikać należy kolorystyki pastelowej.
Karolina Ranik, Kosmetologia II rok
