Transcript
POWSTANIE WARSZAWSKIE Projekt i wykonanie: Łukasz Cioch
Co to jest? Powstanie warszawskie było wystąpieniem zbrojnym przeciwko okupującym Warszawę wojskom niemieckim zorganizowane przez Armię Krajową w ramach akcji "Burza", połączonym z ujawnieniem się i oficjalną działalnością najwyższych struktur Polskiego Państwa Podziemnego. Zakończyło się kapitulacją oddziałów powstańczych.
Co to jest? c.d. Od strony militarnej powstanie było wymierzone przeciwko Niemcom, jednak jego strategicznym celem była próba ratowania powojennej suwerenności, przedwojennego kształtu granicy wschodniej poprzez odtworzenie w stolicy Polski legalnych władz państwowych, będących naturalną kontynuacją władz przedwojennych. Miało to uniemożliwić narzucenie Polsce marionetkowych władz uzależnionych od Związku Sowieckiego, zainstalowanych w Lublinie jako Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego.
Losy powstania • Powstanie rozpoczęło się 1. sierpnia o 17.00, tzw. godzinie „W”. • Przyjęło się powszechnie uważać, że powstanie trwało 63 dni, tzn. do 2 października, kiedy to nastąpiło przerwanie walk. Jednak decyzja o zawieszeniu broni została oficjalnie podpisana dopiero dzień później. Można mówić również o 66 dniach, gdyż do 5 października trwało wychodzenie z miasta do niewoli zwartych oddziałów powstańczych, a w czasie tych trzech ostatnich dni nadal działało powstańcze dowództwo wydające rozkazy do swoich żołnierzy.
Losy powstania c.d. • W dniu wybuchu powstania warszawskiego SSReichsführer Heinrich Himmler, powołując się na dyspozycję Hitlera, wydał rozkaz zniszczenia miasta i wyniszczenia ludności cywilnej Warszawy • Podczas walk zburzonych zostało około 25% zabudowy miasta, a po ich zakończeniu, w wyniku celowego burzenia i palenia miasta przez niemieckie oddziały niszczycielskie, dalsze 35%. Wobec zniszczenia około 10% zabudowy w obronie miasta we wrześniu 1939 roku i 15% w wyniku powstania w getcie warszawskim, pod koniec wojny około 85% miasta leżało w gruzach. Zniszczony został wielowiekowy dorobek kulturalny i materialny.
Powstanie w liczbach Siły: • Niemcy: 25 000 żołnierzy • Polacy: 47 500 żołnierzy Straty: • Niemcy: 16 000 zabitych, 9 000 zaginionych • Polacy: 15 200 zabitych żołnierzy, 120 tys. - 200 tys. cywilów 5 000 zaginionych 15 000 jeńców wojennych
Jednostki polskie
• •
• •
Oddziały Kedywu podporządkowane dowództwu okręgu warszawskiego: Zgrupowanie pułku Baszta Zgrupowanie Radosław Oddział Leśnik Batalion Chrobry II
• • • •
Oddziały okręgu warszawskiego AK Grupa Warszawa Północ - Wachnowski Grupa Śródmieście Północ – Radwan Grupa Śródmieście Południe – Sławbor Obwód Żywiciel
DOWÓDCY POWSTANIA
Tadeusz Bór-Komorowski Tadeusz Bór-Komorowski ps. "Bór", "Znicz", "Lawina" (ur. 1 czerwca 1895 w Chorobrowie w pow. Brzeżany, zm. 24 sierpnia 1966 w Buckley w Anglii) – generał dywizji Wojska Polskiego, dowódca Armii Krajowej.
Tadeusz Pełczyński Pełczyński urodził się 14 lutego 1892 w Warszawie, zmarł 3 stycznia 1985 w Wielkiej Brytanii. Podczas powstania warszawskiego był zastępcą komendanta głównego Armii Krajowej.
Antoni Chruściel W powstaniu warszawskim był faktycznym dowódcą całości sił powstańczych. Od 20 września 1944 dowodził Warszawskim Korpusem AK. Za udział w powstaniu awansowany rozkazem gen. Kazimierza Sosnkowskiego do stopnia generała brygady. Po kapitulacji powstania w oflagu Langwasser, a następnie w oflagu Colditz, gdzie doczekał końca wojny.
1 sierpnia 1944 r. godzina "W" (17:00). Patrol por."Agatona" z batalionu "Pięść".
Biuletyn Informacyjny z 2 sierpnia 1944
Żołnierze i łączniczki AK
Zawiszacy - harcerska poczta polowa 1944
Walki uliczne w okolicach ul. Bielańskiej
Ostrzał Warszawy pociskami rakietowymi wystrzeliwanymi z działa samobieżnego SturmTiger
Kapitulacja. Warszawa - Plac Politechniki, 5 października 1944
Spaleni żywcem ludzie
Powstańcza mogiła na Czerniakowie
Warszawa w styczniu 1945 - miasto zniszczone z premedytacją na rozkaz Hitlera po kapitulacji, przy milczącej zgodzie Stalina.
KONIEC
