Transcript
UCHWAŁA NR ………………./2008 RADY MIASTA POZNANIA z dnia ……………. 2008r. PU 501/08 w sprawie nadania imienia XIX Liceum Ogólnokształcącemu w Zespole Szkół Licealno -Technicznych w Poznaniu, ul. 28 Czerwca 1956r. nr 352/360.
Na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591, z 2002r. Nr 23, poz. 220, Nr 62, poz. 558, Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271, Nr 214, poz. 1806, z 2003r. Nr 80, poz. 717, Nr 162, poz. 1568, z 2004r. Nr 102, poz. 1055, Nr 116, poz. 1203, z 2005r. Nr 172, poz. 1441, Nr 175, poz. 1457, z 2006r. Nr 17, poz. 128, Nr 181, poz. 1337, z 2007r. Nr 48, poz. 327, Nr 138, poz. 974, Nr 173, poz. 1218) oraz § 1 ust. 3 załącznika nr 4 do rozporządzenia MEN z dnia 21 maja 2001r. w sprawie ramowych statutów publicznego przedszkola oraz publicznych szkół (Dz. U. z 2001r. Nr 61, poz. 624, z 2002r. Nr 10, poz.96, z 2003r. Nr 146, poz. 1416, z 2004r. Nr 66, poz. 606, z 2005r. Nr 10, poz. 75, z 2007r. nr 35, poz. 222), uchwala się, co następuje: §1 Z dniem 1 września 2008 roku XIX Liceum Ogólnokształcącemu w Zespole Szkół LicealnoTechnicznych w Poznaniu, ul. 28 Czerwca 1956r. nr 352/360, nadaje się imię „marszałka Józefa Piłsudskiego”. §2 Wykonanie uchwały powierza się Prezydentowi Miasta Poznania.
§3 Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.
UZASADNIENIE DO PROJEKTU UCHWAŁY RADY MIASTA POZNANIA
w sprawie nadania imienia XIX Liceum Ogólnokształcącemu w Zespole Szkół Licealno -Technicznych w Poznaniu, ul. 28 Czerwca 1956r. nr 352/360. Z wnioskiem o nadanie imienia XIX Liceum Ogólnokształcącemu w Zespole Szkół Licealno-Technicznych w Poznaniu, działając z upoważnienia Rady Pedagogicznej, Samorządu Uczniowskiego i Rady Rodziców, wystąpiła pani mgr Elżbieta Wypijewska – dyrektor Zespołu. Wyboru patrona dokonano w sposób demokratyczny, podczas plebiscytu przeprowadzonego wśród uczniów, rodziców i nauczycieli. Józef Piłsudski urodził się 5 grudnia 1867 roku w Żułowie pod Wilnem. Po ukończeniu gimnazjum w Wilnie w roku 1885 dostał się na studia medyczne na Uniwersytecie w Charkowie, gdzie związał się z ruchem socjalistyczno - rewolucyjnym. Po roku nauki został za to wydalony z uczelni. Za zaangażowanie w działalność wileńskich socjalistów Józef Piłsudski został aresztowany w 1887 roku i zesłany na pięć lat na Syberię. W 1893r. Piłsudski wstąpił w szeregi litewskiego oddziału PPS, a w 1894 roku został redaktorem naczelnym wydawanego przez PPS pisma "Robotnik". Sześć lat później, jako jeden z czołowych przywódców partii, ponownie aresztowany przez władze rosyjskie, trafił do więzienia w Cytadeli Warszawskiej. Jednak już następnego roku po przeniesieniu do szpitala w Petersburgu uciekł przy pomocy jednego z lekarzy. Kiedy w roku 1906 doszło do rozłamu w PPS, związana z Piłsudskim grupa założyła planującą powstanie przeciwko caratowi PPS-Frakcję Rewolucyjną. W roku 1910 w zaborze austriackim udało się powołać do życia dwie organizacje - „Związek Strzelecki” we Lwowie oraz „Towarzystwo Strzeleckie” w Krakowie. W roku 1912 Józef Piłsudski został Komendantem Głównym Związków Strzeleckich. W chwili wybuchu I wojny światowej stanął na czele dobrze wyszkolonych oddziałów, z którymi wkroczył do Królestwa Polskiego, gdzie zajął opuszczony przez Rosjan pas ziemi przygranicznej. Następnie podporządkowawszy się Austrii, stworzył oficjalnie Legiony Polskie i osobiście dowodził ich I Brygadą, w ścisłej
konspiracji natomiast powołał do życia Polską Organizację Wojskową. Kiedy w roku 1917 Legiony odmówiły złożenia przysięgi na wierność Austrii i Niemcom, Piłsudskiego aresztowano i osadzono w więzieniu w Magdeburgu, gdzie przebywał do listopada 1918 roku. Po klęsce Niemiec zwolniony z więzienia Piłsudski udał się do Warszawy, gdzie otrzymał naczelne dowództwo nad polskimi wojskami oraz misję utworzenia w wyzwolonym państwie rządu narodowego. 14 listopada 1918 roku powierzono mu tymczasowe zwierzchnictwo nad krajem, 22 listopada otrzymał oficjalnie funkcję Tymczasowego Naczelnika Państwa. Funkcję tę sprawował do grudnia 1922, kiedy to wybrany został pierwszy prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, Gabriel Narutowicz. Sam Piłsudski skupił się na obronie odzyskanej przez Polskę niepodległości. W latach 1919 - 1920 toczył na Wschodzie walki z bolszewikami zakończone pokojem w Rydze, na mocy którego Polska odzyskała Wschodnią Galicję. W trakcie tej kampanii, w marcu 1920 roku, armia ofiarowała Piłsudskiemu buławę Marszałka Polski. W roku 1923 Marszałek wycofał się z czynnego życia politycznego. Jednakże sytuacja w kraju zmusiła go do ponownego wkroczenia na arenę polityczną. Niepokoje społeczne, rosnąca liczba bezrobotnych i kryzys gospodarczy spowodowały, że Józef Piłsudski, cieszący się ogromnym poparciem i poważaniem społeczeństwa, zażądał złożenia władzy przez gabinet Wincentego Witosa. W maju 1926 roku zmusił do ustąpienia zarówno rząd, jak i prezydenta Stanisława Wojciechowskiego. Nie przyjął jednak nominacji na urząd prezydenta, objął natomiast tekę ministra spraw wojskowych, przewodniczącego Rady Wojennej i generalnego inspektora Sił Zbrojnych. Sprawował również dwukrotnie urząd premiera – w latach 1926-1928 i 1930. Rozpoczęło to okres zwany „sanacją” - rządów zmierzających do poprawy sytuacji państwa. W polityce zagranicznej Piłsudski dążył do utrzymania dobrych stosunków zarówno z ZSRR, jak i z Niemcami. Śmierć Józefa Piłsudskiego 12 maja 1935 roku zaskoczyła cały naród. Do ostatniej chwili ukrywał nieuleczalną chorobę. Jego pogrzeb stał się ogromną manifestacją narodową oddającą hołd zmarłemu Marszałkowi. Ciało zostało pochowane w krypcie św. Leonarda w Katedrze na Wawelu, obok pokoleń królów i najwybitniejszych Polaków, serce zaś zgodnie z pozostawionym przez niego testamentem umieszczono w srebrnej urnie i przewieziono do Wilna, gdzie spoczęło w grobie jego matki, na cmentarzu na Rossie. Marszałek Józef Piłsudski jest jedną z największych postaci w tysiącletnich dziejach Polski. Jego zasługi dla odzyskania niepodległości są niepodważalne. Organizator polskiego czynu zbrojnego - legendarny komendant I Brygady Legionów, którą poprowadził ku
Niepodległej, zwycięski wódz w wojnie 1920 r., główny architekt odbudowy państwa polskiego i jego siły zbrojnej, wielkiej klasy polityk i mąż stanu. Czyny i myśli Pierwszego Marszałka Polski wciąż dla wielu Jego potomnych stanowią wartość żywą, źródło siły, mądrości, patriotycznych postaw, wierności temu, co Polskę stanowi. Społeczność szkoły odnalazła w postaci Marszałka wzór godny naśladowania, doskonały przykład patriotyzmu i miłości do Ojczyzny. Nadanie szkole imienia marszałka Józefa Piłsudskiego wzmocni akceptowaną przez grono pedagogiczne wizję szkoły. Przekazywanie wiedzy o dokonaniach Marszałka i ukazywanie wartości, których był ucieleśnieniem, nauczy młodzież doceniać, jaką wartość ma życie w wolnej i niepodległej Polsce.
Referuje: Dyrektor Wydziału Oświaty
