Transcript
UCHWAŁA Nr XIII / 124 / 07 RADY MIEJSKIEJ W MIELCU z dnia 29 listopada 2007 r. w sprawie:
nadania nazwy ulicy wewnętrznej istniejącej na działce nr 3170/91 (obręb 5 Smoczka)
Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 13 ustawy z dnia 08 – marca – 1990 r. o samorządzie gminnym /tekst jednolity Dz. U. Nr 142 z 2001 r., poz. 1591 z późniejszymi zmianami/ oraz art. 8 ust. 1a ustawy z dnia 21 – marca – 1985 r. o drogach publicznych /t.j. Dz. U. Nr 19, z 2007 r., poz. 115 z późniejszymi zmianami/ Rada Miejska p o s t a n a w i a co następuje: §1 1. Nadać ulicy wewnętrznej istniejącej na działce nr 3170/91 (obręb 5 Smoczka), oznaczonej w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego Smoczka A sygnaturą KD – 1, nazwę: Matki Teresy. 2. Przebieg tej ulicy przedstawia załącznik nr 1 do niniejszej uchwały. 3. Krótką notatkę encyklopedyczną na temat postaci patrona tej ulicy przedstawiono w załączniku nr 2 do niniejszej uchwały. §2 Ustalić pisownię przyjętej nazwy tej ulicy w systemie informatycznym w następującym brzmieniu: Matki Teresy. §4 Wykonanie uchwały zleca się Prezydentowi Miasta Mielca. §5 Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia i podlega podaniu do publicznej wiadomości przez wywieszenie na tablicy ogłoszeń Urzędu Miejskiego w Mielcu.
Załącznik nr 2 do uchwały Nr XIII / 124 / 07 RADY MIEJSKIEJ W MIELCU z dnia 29 listopada 2007 r.
Krótka notatka encyklopedyczna na temat postaci patrona wybudowanej ulicy na działce nr 3170/91 (obręb 5 Smoczka). Matka Teresa (Matka Teresa z Kalkuty)– urodziła się w 1910 r. w Skopie w Macedonii w rodzinie katolickiej jako Agnesa Gongea (Antigona) Boiagi. Z pochodzenia była Arumunką, Albanką. W 1928 r. (w wieku 18 lat) wstąpiła do zakonu sióstr loretanek w Irlandii, przyjmując imię zakonne Maria Teresa od Małego Jezusa. Swój nowicjat odbywała w Indiach. Tam od 1929 r. pracowała w katolickiej szkole dla dziewcząt w Kalkucie, której została później dyrektorką. Ślu8by wieczyste złożyła 24 maja 1937 r. W 1946 r. , usłyszała wezwanie od Boga, jak to sama określiła „powołanie w powołaniu”, ażeby opuścić zgromadzenie loretanek i poświęcić się pracy dla ubogich, żyjąc wśród nich. W porozumieniu ze swoim ojcem duchownym otrzymała od papieża Piusa XII pozwolenie na opuszczenie loretanek. Przywdziała charakterystyczne białe sari z niebieskim obrzeżem i w 1948 r. wyszła na ulice Kalkuty do slumsów pomagać trędowatym, umierającym i porzuconym dzieciom. Wynajęła w tym celu dwa pokoje – jeden służył jako szkoła, a drugi jako dom dla chorych i umierających. W 1949 r. dołączyła do niej pierwsza siostra, a potem następne.& października 1949 r.- nowe zgromadzenie Sióstr Misjonarek Miłości zostało zatwierdzone przez arcybiskupa Kalkuty na prawie diecezjalnym. W 1965 r. Zgromadzenie Sióstr Misjonarek Miłości otrzymało zatwierdzenie przez Stolicę Apostolską. W 1963 r. Matka Teresa założyła męską wspólnotę Braci Misjonarzy Miłości. W 1976 r. utworzyła wspólnotę kontemplacyjną dla sióstr, a w 1979 r. dla braci. Do końca życia pracowała pomagając ludziom, apelując jednocześnie zawsze o poszanowanie godności drugiego człowieka, oraz czynnie sprzeciwiała się aborcji, eutanazji i antykoncepcji. Matka Teresa zmarła 5 września 1997 r. w Kalkucie. Była laureatką kilkudziesięciu nagród krajowych i międzynarodowych m. in. najwyższych odznaczeń Indii, USA, b. ZSRR i Anglii. W 1979 r. za swoją pracę otrzymała Pokojową Nagrodę Nobla. 19 października 2003 r. Matka Teresa zostaje beatyfikowana przez papieża Jana Pawła II.
