Transcript
Ruch peryhelium Merkurego Oto krótki opis jaki znalazłam w Internecie: Obserwowana, ale nie znajdująca wyjaśnienia w mechanice newtonowskiej, część powolnego obrotu tzw. Linii apsyd orbity Merkurego ( linii przechodzącej przez punkty peryhelium i aphelium), odbywająca się z prędkością kątową 43” na stulecie, stała się spektakularnym dowodem na prawdziwość ogólnej teorii względności Einsteina. Na początek kilka informacji ogólnych które będą ci potrzebne do zrozumienia tego zjawiska oczywiście bez pomocy relatywizmu Einsteina. Linia apsyd Merkurego – jest to linia przechodząca przez punkty peryhelium i aphelium orbity Merkurego. Punkt peryhelium – jest to punkt na orbicie Merkurego w którym planeta znajduje się najbliżej Słońca. Punkt aphelium – jest to punkt na orbicie Merkurego w którym planeta znajduje się najdalej od Słońca. Przyczyną która spowodowała, że Merkury znajduje się raz dalej a innym razem bliżej Słońca jest mimośród orbity wynoszący 0,2. Tu rodzi się następne pytanie dlaczego orbity planet mają mimośrody? Oficjalne dane naukowe na Ziemi: Pierwsze prawo Keplera opublikowane w 1609 roku. Każda planeta Układu Słonecznego porusza się wokół Słońca po elipsie, w której jednym z ognisk jest Słońce. Sprawa jest dla waszej nauki jasna planeta porusza się po elipsie a Słońce nie znajduje się w środku tylko w ognisku elipsy i dlatego jest mimośród orbity. Myślę, że gdyby Kepler znał prawo grawitacji Newtona, wiedział, że najbliższe gwiazdy skupione są w tak zwanej Galaktyce a w jej centrum znajduje się 1
ogromny obiekt, który więzi w swoim polu grawitacyjnym setki miliardów gwiazd nie napisał by tych praw. Gdyż poruszanie się planet po elipsie w polu grawitacyjnym Słońca jest sprzeczne z prawem grawitacji Newtona. Grawitacja nie działa wybiórczo, nie działa okresowo a pierwsze prawo Keplera daje grawitacji takie możliwości. Zobacz – na ekranie jej komputera dojrzałem rysunek przedstawiający orbitę elipsę po której porusza się Ziemia obiegając Słońce wg praw Keplera.
Orbita Ziemi Ziemia 1
Ziemia 5
Ziemia 2
Słońce
Ziemia 3
Ziemia 4
Taka orbita Ziemi wokół Słońca jak na powyższym rysunku może zaistnieć tylko wtedy, gdy grawitacja waszej gwiazdy będzie działała czasowo, wyrywkowo lub strefowo. Ziemia w punkcie 1 i 2 podlega normalnej grawitacji Słońca bo porusza się po torze będącym częścią okręgu. W punkcie 3 grawitacja Słońca nagle słabnie bo Ziemia zaczyna się od niego oddalać. W punkcie 4 grawitacja Słońca jeszcze bardziej słabnie a Ziemia jeszcze bardziej oddala się od niego. By w punkcie aphelium znajdować się 3 razy dalej od Słońca niż w 2
punkcie peryhelium. Gdy nagle w punkcie 5 wyraźnie widać, że grawitacja Słońca znów zadziałała i przyciąga Ziemię do siebie. Takie jej działanie daje uzasadnione przypuszczenie, że istnieje specjalna grawitacja Keplera na której oparł swoje prawa albo, że nie wiedział nic o istnieniu grawitacji. Nie dziwię się Keplerowi - powiedziałem, że tak opisał poruszanie się planet w układzie słonecznym. Jest to esencja wiedzy o kosmosie z początku XVII wieku. Dziwi mnie za to poziom dzisiejszej nauki mimo posiadania ogromnej wiedzy nie wyciąga się z niej wniosków tylko uznaje infantylne prawa za podstawę nauki. Dzisiejsza wiedza nam mówi: w centrum naszej spiralnej Galaktyki znajduje się ogromny obiekt (jest to wg Hawkinga ogromna czarna dziura). Setki miliardów gwiazd okrąża ten centralny obiekt. Jakie wnioski z tego faktu można wyciągnąć? – spytała Ojoo. Z wahaniem stwierdziłem. Oznacza to, że na Słońce działa siła grawitacyjna centralnego obiektu w Galaktyce a potwierdzeniem tego jest obracanie się Słońca wokół własnej osi. Oczywistym staje się też, że siła grawitacji centralnego obiektu Galaktyki wywiera swój wpływ także na planety układu słonecznego. Reasumując wniosek jest następujący: orbity planet okrążających Słońce kształtują się pod wpływem 3 sił grawitacyjnych. Grawitacji Słońca, grawitacji planety i grawitacji centralnego obiektu Galaktyki oraz siły pędu planety. Oczywiście na kształt orbit poszczególnych planet może mieć minimalny wpływ grawitacja innych planet. Ojoo pytała dalej. Jaki wpływ grawitacji centralnego obiektu Galaktyki możemy zaobserwować w orbicie i zachowaniu planet układu słonecznego? Nie wiedziałem więc usłyszałem następujące wyjaśnienie. Powszechnie znane są cztery takie zjawiska: 1.Mimośród orbity 2.Pochylenie orbity- ekliptyka 3.Zmiana okresowa prędkości liniowej planet obiegających Słońce 4.Ruch peryhelium Merkurego i pozostałych planet
3
Następnie przystąpiła do wyjaśnienia poszczególnych punktów. 1.Mimośród orbity- powstaje na skutek działania układu sił grawitacyjnych Słońca, planety i centralnego obiektu Galaktyki. Okazuje się, że grawitacja centralnego obiektu Galaktyki ma przewagę nad grawitacją Słońca mimo ogromnej odległości między nimi. Np. orbita Ziemi jest przesunięta w kierunku centralnego obiektu w Galaktyce o 5 milionów km. 2.Pochylenie orbity, ekliptyka - układ sił grawitacyjnych słońca, planet i centralnego obiektu Galaktyki doprowadza planety do poruszania się po orbicie znajdującej się w płaszczyźnie zwanej ekliptyką to jest na lini łączącej środek Słońca ze środkiem centralnego obiektu Galaktyki. Wtedy to punkt peryhelium na orbicie planety jest punktem najbardziej oddalonym od środka centralnego obiektu Galaktyki a punkt aphelium jest punktem na orbicie tej samej planety i jest punktem najbliższym środka centralnego obiektu Galaktyki. Tylko taką płaszczyznę można nazwać ekliptyką w której zawarta jest linia łącząca środek Słońca ze środkiem centralnego obiektu Galaktyki. To jest ważny punkt i opis działania tych sił przyczyni się do wyjaśnienia następnej tajemnicy kosmosu.(pochylenia osi obrotu planet i związanej z tym precesji osi Ziemi i innych planet ). 3.Wiedza o tym, że planety poruszają się ze zmienną prędkością orbitalną jest powszechna wiadomo nawet, że w peryhelium prędkość jest największa. Ale nigdzie nie napotkałam opisu wyjaśniającego przyczyny powstawania tej różnicy prędkości. Sprawa jak zwykle jest prosta, planeta krążąca po orbicie poddana jest działaniu dwóch sił grawitacyjnych, Słońca i centralnego obiektu Galaktyki( MS ). W momencie gdy kierunki działania tych siły sumują się planeta przyspiesza a gdy działają przeciwnie planeta zwalnia. 4.Ruch peryhelium Merkurego- zjawisko znane a przyczyna powstawania wyjaśniona przez waszą naukę relatywizmem ogólnej teorii względności. Zjawisko to dotyczy wszystkich planet układów gwiezdnych w galaktykach spiralnych wyjaśnione zostało miliony lat temu, a przyczyną
4
powstawania tego zjawiska jest sposób poruszania się gwiazd i Słońca w Galaktyce i działania grawitacji. Jak wcześniej wyjaśniłam linia apsyd to linia łącząca dwa punkty na orbicie, peryhelium i aphelium. Ale się okazało, że linia ta przechodzi też przez środek Słońca i środek centralnego obiektu w Galaktyce ( MS ). Na rysunkach przedstawię 3 sposoby poruszania się Słońca w galaktyce. Wyjaśni ci jaki ma to wpływ na obrót apsyd na orbicie planety. I podetknęła mnie pod nos swój komputer. Na ekranie widoczny był pierwszy rysunek. 1. Zakładam, że Słońce porusza się po orbicie okrężnej wokół centrum Galaktyki.
Słońce 2
Planeta
Słońce 3 Słońce 4
MMS
Słońce 1 MS Centralny obiekt 5
Orbita Słońca
Linie apsyd
w Galaktyce
Jak wynika z rysunku w przypadku orbity okrężnej Słońca w każdym jej punkcie linia apsyd planet zachowuje to samo położenie. Nie ma jej powolnego obrotu występującego w rzeczywistości. Wniosek: Słońce nie porusza się po orbicie okrężnej wokół centrum Galaktyki. Teraz na ekranie pojawił się drugi rysunek. 2.Zakładam, że Słońce porusza się po elipsie wokół centrum Galaktyki.
Planeta
B
Słońce
Linie apsyd
A
C
D Centralny obiekt Galaktyki
orbita Słońca
Gdyby Słońce poruszało się po orbicie o kształcie elipsy, to obserwacje wykazały by dziwne zachowanie się linii apsyd planety. Cztery razy w czasie 6
obiegu centralnego obiektu Galaktyki linia apsyd byłaby w tym samym położeniu. Na rysunku oznaczono punkty te literami: A, B, C, D. Gdy Słońce porusza się na odcinku orbity A – B linia apsyd planety obraca się a wynika to z kształtu tego odcinka orbity, który jest częścią spirali. Ale w punkcie B jest w takim samym położeniu jak była w punkcie A. Wynika z tego, że Słońce nie porusza się po orbicie eliptycznej. Gdy Słońce porusza się na odcinku orbity B – C ………niestety Słońce nie może poruszać się po odcinku orbity który oddalałby je od centralnego obiektu Galaktyki. Jak wcześniej udowodniłam zwyczajna grawitacja nie pozwala by ciała poruszały się po orbicie elipsy. Tu pojawił się trzeci rysunek. 3. Zakładam, że Słońce porusza się po spirali w kierunku centralnego obiektu Galaktyki.
Centrum Galaktyki MS
Spirala droga Słońca
Linie apsyd
Słońce
Planeta
7
Ruch Słońca po spirali powoduje zmianę położenia linii apsyd wszystkich planet w układzie. Ale układ sił grawitacyjnych centralnego obiektu Galaktyki i Słońca natychmiast reaguje zmieniając orbity planet tak by ich punkty peryhelium i aphelium znalazły się na linii łączącej środek Słońca ze środkiem centralnego obiektu Galaktyki. Przesunięcie to zauważono na orbicie Merkurego i nazwano „ ruchem peryhelium Merkurego”. Zjawisko to jest powszechne we Wszechświecie dlatego można je uznać za zasadę ruchu planet za II zasadę ruchu planet.
II zasada ruchu planet Jeśli planeta porusza się na orbicie wokół gwiazdy i jej linia apsyd zmienia swoje położenie, to gwiazda ta znajduje się w galaktyce spiralnej czyli torem spiralnym podąża do centrum galaktyki. Ojoo skończyła a jej twarz rozjaśnił wspaniały uśmiech. Widzę, że śmiejesz się z naszej głupoty powiedziałem. Ale to jest wina twojej cywilizacji zostawiliście ludzi swoich potomków z niedorozwiniętym umysłem i podatnych na niezliczone choroby. Musisz zobaczyć szpitale pełne ludzi cierpiących na nieuleczalne choroby np. takie jak rak. Czy nie mogła byś im pomóc? Umierają jeszcze młodzi ludzie mający na wychowaniu dzieci. Ojoo odpowiedziała twardo, sami nie chcecie sobie pomóc. Ogromną część swoich dochodów przeznaczacie na zbrojenia. Na wzajemne zabijanie się. Praktycznie nieustannie na waszej planecie trwa wojna. O co walczycie? Powinniście żyć w pokoju a waszym celem powinno być lepsze życie każdego człowieka. Tu przyznałem jej rację ale działanie człowieka wynika z jego niedorozwoju intelektualnego. A to jest winą waszej cywilizacji Ojoo. Dobrze powiedziała zastanowię się nad tym jak mogę wam pomóc. 8
Nastąpił teraz okres intensywnej dla mnie pracy. Jeździłem do Janowa po konie, które zakupiła. Nie więcej niż jednego dziennie wysyłała na swoją planetę. Pierwszeństwo miały te najbardziej chore. Resztę czasu spędzała wśród koni. Mnie czekała ciężka fizyczna praca gdyż po każdym wysłanym koniu pozostawało około czterystu litrów wody i około sto kilogramów różnokolorowego piasku. Woda ściekała do wykopanego rowu. Piasek
9
