Szkolenie Dla Nauczycieli I Nauczycielek

Transcript

Deklaracja życzliwości – Nie wykluczam! szkolenie dla nauczycieli i nauczycielek legionowskich szkół podstawowych cele szkolenia: Nabycie kompetencji z zakresu edukacji obywatelskiej : • promującej idee Konwencji ONZ o Prawach Osób Niepełnosprawnych, • na temat działań antydyskryminacyjnych • dotyczącej zwalczania mowy nienawiści w Internecie. zakres szkolenia: Wskazówki metodyczne i omówienie wątków: • Konwencja ONZ o prawach osób niepełnosprawnych, • integracja społeczna, • przeciwdziałanie mowie nienawiści w Internecie. Uczestnicy i uczestniczki otrzymają: • scenariusze lekcji, • ćwiczenia, • pomoce dydaktyczne: piktogramy, plansze itp. Szkolenie zakończone jest testem, ankietą ewaluacyjną i rozdaniem certyfikatów. ĆWICZENIE OTWIERAJĄCE „WIZYTÓWKI“ ĆWICZENIE „JEDZIEMY NA WYCIECZKĘ“ ĆWICZENIE „RÓŻA WSPÓŁPRACY“ BLOK I Zapoznanie z niepełnosprawnością - co rozumiemy przez integrację? zapoznanie z niepełnosprawnością Ćwiczenie „KWIATEK” zapoznanie z niepełnosprawnością 1982 r. – pojęcie „osoba niepełnosprawna” pojawia się po raz pierwszy w polskim prawie (uchwała Sejmu z dnia 16 września 1982r. w sprawie inwalidów). 1991 r. - pierwsza definicja niepełnosprawności w polskim prawie (ustawa z dnia 9 maja 1991r. o zatrudnianiu i rehabilitacji zawodowej osób z niepełnosprawnością) „Osoba niepełnosprawna to osoba o istotnym ubytku zdolności fizycznych, psychicznych lub umysłowych, ograniczającym zdolność do wykonywania pracy zarobkowej” - usunięcie z języka pojęcia „inwalida”. zapoznanie z niepełnosprawnością 1996 r. - "Niepełnosprawna jest osoba, której stan fizyczny lub/i psychiczny trwale lub okresowo utrudnia, ogranicza lub uniemożliwia wypełnianie zadań życiowych i ról społecznych, zgodnie z normami prawnymi i społecznymi". Jednakże i ta definicja nie została szerzej wykorzystana i w dalszym ciągu trwały prace nad jej doprecyzowaniem. 1997 r. - dwie kolejne definicje, które zostały zapisane w uchwałach Sejmu. Pierwsza z nich znalazła się w Karcie Praw Osób Niepełnosprawnych, a druga w ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych . zapoznanie z niepełnosprawnością Karta Praw Osób Niepełnosprawnych, tj. Uchwała Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z 1 sierpnia 1997 r. Osoby niepełnosprawne, czyli osoby, których sprawność fizyczna, psychiczna lub umysłowa trwale lub okresowo utrudnia, ogranicza lub uniemożliwia życie codzienne, naukę, pracę oraz pełnienie ról społecznych, zgodnie z normami prawnymi i zwyczajowymi, mają prawo do niezależnego, samodzielnego i aktywnego życia oraz nie mogą podlegać dyskryminacji. Oznacza to między innymi:  prawo do pracy na otwartym rynku pracy zgodnie z kwalifikacjami, wykształceniem i możliwościami oraz korzystania z doradztwa zawodowego i pośrednictwa, a gdy niepełnosprawność i stan zdrowia tego wymaga – prawo do pracy w warunkach dostosowanych do potrzeb niepełnosprawnych;  prawo do zabezpieczenia społecznego, uwzględniającego konieczność ponoszenia zwiększonych kosztów, wynikających z niepełnosprawności, jak również uwzględnienia tych kosztów w systemie podatkowym. zapoznanie z niepełnosprawnością Obowiązująca definicja niepełnosprawności jest zawarta w obecnie obowiązującej ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Osoby niepełnosprawne to osoby, których stan fizyczny, psychiczny lub umysłowy trwale lub okresowo utrudnia, ogranicza bądź uniemożliwia wypełnianie ról społecznych, a w szczególności zdolności do wykonywania pracy zawodowej, jeżeli uzyskały odpowiednie orzeczenie. Ustawa ta zniosła obowiązujące wcześniej grupy inwalidzkie i wprowadziła nowe nazewnictwo dla oznaczenia stopnia niepełnosprawności (znaczny, umiarkowany i lekki). Ewolucja definicji - dążenie do odchodzenia od medycznego podejścia do niepełnosprawności na rzecz dostrzegania jej aspektów społecznych. zapoznanie z niepełnosprawnością Ze względu na uwarunkowania dotyczące ograniczeń i możliwości osób niepełnosprawnych można wyróżnić: osoby z niepełnosprawnością sensoryczną: osoby niewidome i słabo widzące, osoby niesłyszące i słabo słyszące, osoby głuchoniewidome; osoby z niepełnosprawnością fizyczną: osoby z uszkodzonym narządem ruchu, osoby z przewlekłymi schorzeniami narządów wewnętrznych; osoby z niepełnosprawnością psychiczną, w tym: osoby umysłowo upośledzone z niesprawnością intelektualną, osoby psychicznie chore z zaburzeniami osobowości i zachowania. osoby z niepełnosprawnością złożoną, dotknięte więcej niż jedną niepełnosprawnością (tzw. Niepełnosprawność sprzężona). zapoznanie z niepełnosprawnością – niepełnosprawność sensoryczna zapoznanie z niepełnosprawnością – niepełnosprawność sensoryczna OSOBY NIEWIDOME I SŁABOWIDZĄCE Osoby niewidome, to osoby, które urodziły się, jako niewidome lub utraciły wzrok przed 5-tym rokiem życia, a osoby ociemniałe, to te, które utraciły wzrok po 5-tym roku życia. Wg. Światowej Organizacji Zdrowia: Osobami niewidomymi są:  osoby całkowicie niewidome - ostrość wzroku 0,00,  osoby z ostrością wzroku nie większą niż 0,05, a więc osoby ze ślepotą umiarkowaną lub słabo wzrocznością głęboką,  osoby z ograniczonym polem widzenia nie większym niż 20 stopni, niezależnie od ostrości wzroku (może być wyższa niż 0,05). Osobami słabowidzącymi są osoby, u których ostrość wzroku wynosi od 0,05 do 0,3, a w znaczeniu szerokim do słabo widzących zalicza się także osoby ze słabo wzrocznością głęboką, zaliczone do osób niewidomych. zapoznanie z niepełnosprawnością – niepełnosprawność sensoryczna zapoznanie z niepełnosprawnością – niepełnosprawność sensoryczna OSOBY Z USZKODZONYM NARZĄDEM SŁUCHU a) osoby niesłyszące, to osoby, które w ogóle nie reagują na bodźce akustyczne lub reagują tylko na bardzo silne (głośne) bodźce, które nie mają większego znaczenia praktycznego. Są to głównie osoby z głębokim lub znacznym uszkodzeniem słuchu, którego nie można w ogóle skompensować lub można go zmniejszyć tylko w niewielkim stopniu - poprzez używanie wzmacniających dźwięki aparatów słuchowych. Osoby z tej grupy słyszą na tyle źle, że naturalne kontakty społeczne z osobami słyszącymi stają się poważną trudnością. Tym bardziej, że ich mowa jest zwykle niewyraźna i trudna do zrozumienia przez otoczenie Dlatego też, na ogół porozumiewają się za pomocą języka migowego i odczytywania mowy z ust. zapoznanie z niepełnosprawnością – niepełnosprawność sensoryczna b) osoby niedosłyszące, to osoby, u których ubytek słuchu waha się zwykle między 35 a 69 dB. Niedosłuch oznacza bowiem jedynie pogorszone zdolności słyszenia dźwięków. Oznacza to, że słuch tych osób, mimo że jest uszkodzony i sprawia im trudność, to jednak z aparatami słuchowymi lub bez nich, umożliwia im rozumienie mowy drogą słuchową. Mogą więc realizować się w społeczeństwie ludzi słyszących bez większych problemów. Bariery związane z komunikacją interpersonalnej są w tej grupie osób znacznie mniejsze niż w przypadku osób niesłyszących. zapoznanie z niepełnosprawnością – niepełnosprawność motoryczna zapoznanie z niepełnosprawnością – niepełnosprawność motoryczna Osoby z uszkodzeniem narządu ruchu Światowa Organizacja Zdrowia podaje liczne i bardzo szczegółowe rodzaje uszkodzeń poszczególnych części narządów ruchu. Uogólniając można sprowadzić je do trzech grup: 1. uszkodzenia i braki w anatomicznej strukturze narządów ruchu 2. zaburzenia czynności motorycznych przy nienaruszeniu anatomicznej struktury narządów ruchu 3. deformacje narządów ruchu powodujące równocześnie zaburzenia czynności motorycznych (Sowa, 1997) zapoznanie z niepełnosprawnością – niepełnosprawność motoryczna zapoznanie z niepełnosprawnością – niepełnosprawność motoryczna Podział ze względu na pochodzenie: 1. Dysfunkcje pochodzenia mózgowego – DPM, porażenia, niedowłady po wylewach do mózgu, zespoły ruchów mimowolnych i zaburzenia koordynacji ruchowej (dysfunkcje neurologiczne) 2. Dysfunkcje pochodzenia rdzeniowego, które są następstwem np. choroby Heinego–Mediny, rozszczepu kręgosłupa, urazu kręgosłupa i rdzenia lub postępującego zaniku mięśni czy dystrofii mięśniowej 3. Dysfunkcje układu kostno-stawowego np. zwichnięcie stawu biodrowego, stopa końsko-szpotawa, schorzenia reumatyczne. 4. Braki kończyn – wrodzone lub stany po amputacji Czynniki powodujące schorzenia narządu ruchu: czynniki genetyczne, choroby i urazy. zapoznanie z niepełnosprawnością – niepełnosprawność umysłowa zapoznanie z niepełnosprawnością – niepełnosprawność umysłowa Wg. Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) upośledzenie umysłowe jest to istotne obniżenie ogólnego poziomu funkcjonowania intelektualnego oraz trudności w zachowaniu przystosowawczym, występujące przed 18 rokiem życia. Upośledzenie umysłowe spowodowane jest pewnymi organicznymi i funkcjonalnymi zmianami w mózgu, zwłaszcza w korze mózgowej. Przyczyny pierwotne (czynniki genetyczne):  choroby monogenowe czyli jednoczynnikowe - Stwardnienie guzowate, Fenyloketonuria, Galaktozemia,  abberacje chromosomowe - Zespół Downa, Zespół Williama,  choroby poligenowe czyli wieloczynnikowe - otwarte wady cewy nerwowej takie jak bezmózgowie, rozszczep kręgosłupa z przepukliną oponowo – rdzeniową. Przyczyny wtórne - czynniki, które mają wpływ na korę mózgową:  przed urodzeniem dziecka,  w czasie porodu,  po urodzeniu dziecka. zapoznanie z niepełnosprawnością – niepełnosprawność umysłowa Osoby upośledzone umysłowo, w zależności od stopnia upośledzenia (określonego na podstawie klasyfikacji opartej na Ilorazie Inteligencji ( Wechsler – średnia 100 i odchylenie standardowe 15) dzieli się na: a) lekko upośledzone umysłowo lub upośledzone umysłowo w stopniu lekkim ( II 69 – 55) b) umiarkowanie upośledzone umysłowo lub upośledzone umysłowo w stopniu umiarkowanym (II 54 – 40) c) znacznie upośledzone umysłowo lub upośledzone umysłowo w stopniu znacznym ( II 39 – 25) d) głęboko upośledzone umysłowo lub upośledzone umysłowo w stopniu głębokim ( II poniżej 25) Mity na temat osób z dysfunkcją wzroku Mity na temat osób z dysfunkcją wzroku  Osoba niewidoma lub silnie niedowidząca nie jest w stanie korzystać z drukowanych materiałów i pism  Osoby niewidome i silnie niedowidzące obdarzone są naturalnym i specjalnym darem „szóstego zmysłu”  Większość osób niewidomych i silnie niedowidzących biegle posługuje się wypukłym pismem Braille’a, a do poruszania się na ulicy używa białej laski i psa przewodnika  Osoby określane jako niewidome nie widzą nic poza „ciemnością”  Uszkodzenia analizatora wzrokowego (zwłaszcza te wrodzone lub nabyte we wczesnym okresie życia) negatywnie wpływają na rozwój inteligencji i uzdolnień  Osoby niewidome potrzebują pomocy we wszystkich czynnościach dnia codziennego. Mity na temat osób z dysfunkcją słuchu  Niesłyszący mogą wykonywać tylko określone prace  Niesłyszący są mniej inteligentni niż słyszący  Wszyscy niesłyszący mają podobne zdolności, ideały i spojrzenie na innych  Wszyscy niesłyszący używają języka migowego  Wszyscy niesłyszący potrafią czytać z ust  Niesłyszącym nie przeszkadza hałas  Niesłyszący nie potrafią mówić  Aparaty słuchowe przywracają słuch Mity na temat osób z niepełnosprawnością ruchową Mity na temat osób z niepełnosprawnością ruchową      Wszystkie osoby poruszające się na wózku są sparaliżowane Niepełnosprawność ruchowa, to uszkodzenie/paraliż nóg Osoby poruszające się na wózku nie mogą chodzić Osoby nie mogące chodzić są „przykute do wózka” Osoby niepełnosprawne ruchowo nie mogą prowadzić samochodu oraz uprawiać sportów  Trzeba im pomagać we wszystkich czynnościach życiowych, np. w toalecie Integracja osób z niepełnosprawnością ze społeczeństwem ĆWICZENIE „CO ROZUMIEMY PRZEZ INTEGRACJĘ?” Integracja osób z niepełnosprawnością ze społeczeństwem Integracja osób z niepełnosprawnością ze społeczeństwem Definicja integracji: „Idea, kierunek przemian oraz sposób organizowania zajęć i rehabilitacji osób niepełnosprawnych wyrażające się w dążeniu do stworzenia tym osobom możliwości uczestniczenia w normalnym życiu, dostępu do tych wszystkich instytucji i sytuacji społecznych, w których uczestniczą pełnosprawni oraz do kształtowania ustosunkowań i więzi psychospołecznych między pełnosprawnymi i niepełnosprawnymi”(Sowa J., Pedagogika specjalna w zarysie, 1997, s.324). Integracja osób z niepełnosprawnością ze społeczeństwem Integracja osób z niepełnosprawnością ze społeczeństwem Rola mediów: linki do filmów Scenariusz lekcji „Zapoznanie z niepełnosprawnością – Co rozumiemy przez integrację?” BLOK II Co to jest mowa nienawiści? Przeciwdziałanie mowie nienawiści, również w Internecie. BLOK II przejawy mowy nienawiści i obszary jej występowania ĆWICZENIE „CO TO JEST MOWA NIENAWIŚCI?” Mowa nienawiści a cyber-przemoc • Mowa nienawiści to wszelkie formy wypowiedzi, które szerzą, propagują czy usprawiedliwiają nienawiść rasową, ksenofobię, antysemityzm oraz inne formy nienawiści bazujące na nietolerancji m.in.: nietolerancję wyrażającą się w agresywnym nacjonalizmie i etnocentryzmie, dyskryminację i wrogość wobec mniejszości, imigrantów i ludzi o imigranckim pochodzeniu (definicja stworzona przez Komitet Ministrów Rady Europy). • Cyber-przemoc to forma mowy nienawiści w Internecie: prześladowanie, zastraszenie, nękanie, wyśmiewanie innych osób poprzez wykorzystywanie Internetu i narzędzi elektronicznych. możliwe reakcje na negatywne stereotypy znalezione online ĆWICZENIE „WYGADAJ SIĘ!” źródło: Rada Europy STOP dla HEJTU! PREZENTACJA FILMU HEJTSTOP http://vimeo.com/94341010 analiza stereotypów i uprzedzeń w stosunku do różnych grup ĆWICZENIE „PIERWSZE WRAŻENIA“ (Źródło: Lambert, Jonamay/ Myers, Selma: 50 Activities for Diversity Training, Human Resource Development Press, Inc., Amherst – Massachusetts, 1994, s. 59-61.) Scenariusz lekcji „Co to jest mowa nienawiści? Przeciwdziałanie mowie nienawiści, również w Internecie” BLOK III i IV Konwencja ONZ o prawach osób niepełnosprawnych • Konwencja została zatwierdzona przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w dniu 13 grudnia 2006 roku i weszła w życie 3 maja, dwa lata później czyli 2008 r. • Unia Europejska jako związek państw przystąpiła do Konwencji 23 grudnia 2010 roku. • Polska ratyfikowała Konwencję o Prawach Osób Niepełnosprawnych 6 września 2012 roku. • Do tej chwili Konwencję ratyfikowało 119 państw, a jej sygnatariuszami, czyli tymi, które wyraziły chęć ́ podpisania są ̨ 153 państw. Co to jest konwencja i jaki jest jej cel? • CEL? Konwencja Konwencja • Konwencja o Prawach Osób Niepełnosprawnych określa, co należy robić, aby wszystkie prawa człowieka i podstawowe wolności - które są przecież̇ przywilejem każdego - były rzeczywiście dostępne także dla osób z niepełnosprawnością. Cel konwencji • Celem jest zapewnienie, aby niepełnosprawne dzieci i niepełnosprawne osoby dorosłe były traktowane w sposób sprawiedliwy i mogły uczestniczyć we wszystkich aspektach życie, tak jak inne osoby. • Prawa zapisane w tej Konwencji nie są nowe. Są to prawa człowieka, które odnoszą się do wszystkich dzieci i osób dorosłych. Konwencja jest potrzebna, aby zagwarantować przestrzeganie tych praw w odniesieniu do osób niepełnosprawnych. Najważniejsze założenia konwencji Najważniejsze założenia konwencji • osoby z niepełnosprawnością muszą otrzymać gwarancje pełnego korzystania z praw człowieka, bez jakiejkolwiek dyskryminacji. Dotyczy to każdej osoby, bez względu na rodzaj i stopień niepełnosprawności; • dyskryminacja jakiejkolwiek osoby ze względu na jej niepełnosprawność jest naruszeniem godności i wartości człowieka; • prawo do samodzielności i niezależność osób z niepełnosprawnością. Bariery Czynniki utrudniające osobom z niepełnosprawnością pełny i efektywny udział w życiu społecznym na zasadach równości z innymi Konwencja uznaje:  postawy społeczne  bariery architektoniczne i komunikacyjne  bariery prawne (nie dostosowane lub przestarzałe przepisy)  ograniczony dostęp do edukacji, opieki zdrowotnej, dóbr kultury Bariery Niezależne życie osób z niepełnosprawnością może być utrudnione lub uniemożliwione nie tylko ze względu na uszkodzenie organizmu, ale przede wszystkim z powodu określonych postaw innych osób oraz nieprzystosowanego otoczenia (architektura, transport, komunikacja itp.) i sposobu organizacji życie społecznego (prawo, administracja, system wsparć, usługi itp.). Co możemy i musimy zrobić? Dostępność i uczestnictwo Mówiąc o prawach osób z niepełnosprawnością musimy pamiętać i co jest im potrzebne, abyśmy mieli równe szanse dla osiągniecia swoich celów. Dostęp do: • infrastruktury (budynków, dróg, transportu, mieszkań, zakładów opieki zdrowotnej, szkół, zakładów pracy, instytucji kultury itp.); • informacji i komunikacji (technologii i systemów informacyjno- komunikacyjnych, Internetu); • urządzeń i usług, powszechnie dostępnych lub zapewnionych zarówno w miastach, jak i na wsi; • wymiaru sprawiedliwości, na równi z innymi osobami (zmiany w procedurach prawnych) Uczestnictwo w… Uczestnictwo w życiu społecznym jest związane z realizacją wielu praw. Konwencja wymienia kolejno: • prawo do edukacji • prawo do ochrony zdrowia • prawo do rehabilitacji • prawo do pracy i zatrudnienia • prawo do życia w rodzinie • prawo do udziału w życiu kulturalnym, rekreacji, wypoczynku i sporcie • prawo do udziału w życiu politycznym i publicznym „Racjonalne usprawnienie” Wprowadzenie w otoczenie osoby z niepełnosprawnością takich zmian, które sprawią, że jej niepełnosprawność będzie jak najmniej odczuwalna a osoba z niepełnosprawnością będzie mogła, na równi z innymi, korzystać ze wszystkich praw człowieka. „Uniwersalne projektowanie” „Uniwersalne projektowanie” oznacza, że wszystko jest projektowane tak, aby mogło być używane przez wszystkich w możliwie największym stopniu. Konwencja za szczególnie ważne uznaje: • • • • • ZMIANĘ ŚWIADOMOŚCI SPOŁECZNEJ podnoszenie społecznej świadomości niepełnosprawności, szacunku wobec osób z niepełnosprawnością, ich praw i wolności przeciwdziałanie stereotypom, uprzedzeniom i szkodliwym praktykom, na jakie mogą ̨ być ́ wystawione osoby z niepełnosprawnością promowanie potencjału, zdolności, zasług osób z niepełnosprawnością i ich wkładu we wspólne dobro przekazywanie dzieciom w ramach systemu edukacji szacunku dla osób z niepełnosprawnością zachęcanie pracowników środków masowego przekazu do przedstawiania osób z niepełnosprawnością zgodnie z zaleceniami Konwencji Jesteśmy wśród elity  Scenariusz lekcji „Mała Konwencja Praw Osób Niepełnosprawnych” BLOK V Deklaracja życzliwości – Nie wykluczam! Czy Savoir vivre wobec osób z niepełnosprawnością jest potrzebny? Kłopotliwe sytuacje – scenki  Savoir vivre wobec osób z niepełnosprawnością „Nie musisz czuć się niezręcznie w obecności osoby niepełnosprawnej. […] A jeżeli kiedykolwiek będziesz miał wątpliwości, co do tego, jak się zachować czy też co powiedzieć takiej osobie – po prostu ją o to zapytaj!” Judy Cohen, Praktyczny poradnik savoir – vivre wobec osób niepełnosprawnych, United Spinal Association, Tłumaczenie na zlecenie Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej http://bonipu.uni.lodz.pl/wp-content/uploads/2011/09/savoir-vivre.pdf Savoir vivre wobec osób z niepełnosprawnością ZAPYTAJ CZY MOŻESZ POMÓC ! Sam fakt bycia niepełnosprawnym nie oznacza, że dana osoba potrzebuje pomocy. Jeżeli znajduje się ona w przyjaznym otoczeniu, zwykle sama da sobie świetnie radę i jest to dla niej powód do dumy. Dorośli niepełnosprawni chcą być traktowani jak niezależni ludzie. Pomoc należy oferować jedynie wówczas, gdy wydaje się, że dana osoba może jej potrzebować. UWAŻAJ W KONTAKCIE FIZYCZNYM ! Niektóre osoby z niepełnosprawnością utrzymują równowagę dzięki swoim rękom, dlatego chwytanie ich za nie – nawet w celu udzielenia pomocy – może tę równowagę zakłócić. Osoby niewidome, czy słabo widzące mogą uznać niespodziewany i gwałtowny dotyk za atak. Savoir vivre wobec osób z niepełnosprawnością ROZMAWIAJ Z OSOBĄ Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ !  Zawsze zwracaj się bezpośrednio do osoby z niepełnosprawnością, a nie do jej opiekuna, asystenta, czy tłumacza języka migowego. Zwracaj się do niej jak do każdej innej osoby.  Szanuj jej prywatność. Jeżeli będziesz wypytywał ją o jej przypadłość, może się ona poczuć jakbyś sprowadzał ją wyłącznie do jej niepełnosprawności, a nie widział w niej człowieka.  Unikaj przestarzałych określeń takich jak „upośledzony” czy „kaleka”. Pamiętaj też, że wiele osób z niepełnosprawnością nie lubi żargonowych, eufemistycznych określeń typu „inwalida narządu ruchu”, „sprawny inaczej” czy „osoba specjalnej troski”. Savoir vivre wobec osób z niepełnosprawnością Savoir vivre wobec osób z niepełnosprawnością • Zamiast „przykuty do wózka inwalidzkiego” mów „osoba korzystająca z wózka”. Wózek umożliwia osobie z niepełnosprawnością poruszanie się i pełne uczestnictwo w życiu społecznym, jest więc elementem wyzwalającym a nie „przykuwającym”. • Całkowicie dopuszczalne jest zwracanie się do osoby niewidomej słowami „dobrze było cię widzieć” albo „do zobaczenia”, a do osoby poruszającej się na wózku inwalidzkim „chodź ze mną”, gdyż osoby z niepełnosprawnością same często używają tego typu wyrażeń. Scenariusz „Deklaracja życzliwości – Nie wykluczam!” BLOK VI Mapa dostępności i barier ĆWICZENIE „Poczujmy to na własnej skórze“ Piktogramy związane z niepełnosprawnością DOSTĘPNE DLA OSÓB PORUSZAJĄCYCH SIĘ NA WÓZKACH INWALIDZKICH - szerokość drzwi: minimum 90 cm - brak stopni/schodów - maksymalne nachylenie pochylni 8% - najdłuższy odcinek pochylni bez podestu maksymalnie 9 m. Jeśli konieczne jest korzystanie z windy: - WINDA dostępna dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich DOSTĘPNE DLA OSÓB NIESŁYSZĄCYCH I NIEDOSŁYSZĄCYCH Minimum dwa z poniższych udogodnień: - informacje na ekranach wideo, tablicach neonowych itp. - tablice informacyjne, drogowskazy - urządzenia pomocnicze dla niedosłyszących - osoba znająca język migowy Jeśli konieczne jest korzystanie z windy: WINDA: optyczne potwierdzenie sygnału alarmowego POKÓJ HOTELOWY: optyczne potwierdzenie sygnału dzwonka i telefonu oraz jedno z poniższych udogodnień: - telewizor ze słuchawkami/słuchawkami bezprzewodowymi - telefon ze wzmacniaczem dźwięku DOSTĘPNE DLA OSÓB NIESŁYSZĄCYCH I NIEDOSŁYSZĄCYCH Minimum dwa z poniższych udogodnień: - informacje na ekranach wideo, tablicach neonowych itp. - tablice informacyjne, drogowskazy - urządzenia pomocnicze dla niedosłyszących - osoba znająca język migowy Jeśli konieczne jest korzystanie z windy: WINDA: optyczne potwierdzenie sygnału alarmowego POKÓJ HOTELOWY: optyczne potwierdzenie sygnału dzwonka i telefonu oraz jedno z poniższych udogodnień: - telewizor ze słuchawkami/słuchawkami bezprzewodowymi - telefon ze wzmacniaczem dźwięku UDOGODNIENIA DLA OSÓB NIEDOWIDZĄCYCH Dostępne dla osób niedowidzących Co najmniej pierwszy i ostatni stopień oznaczony kontrastem Szklane drzwi oznaczone kontrastem oraz minimum jedno z poniższych udogodnień: Oznaczenia pomieszczeń / wskazówki wyczuwalne dotykiem Wskazówki akustyczne / zapowiedzi Pomoc, recepcja, informacja, w pobliżu wejścia WINDA: Zapowiedzi lub sygnał dźwiękowy Pole przycisków wyczuwalne dotykiem lub/i kontrastowo oznaczone lub Winda obsługiwana przez personel UDOGODNIENIA DLA OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH INTELEKTUALNIE I MAJĄCYCH PROBLEMY Z CZYTANIEM Minimum jedno z poniższych udogodnień: - tablice informacyjne, wskazówki w języku obrazkowym - recepcja, informacja, pomoc w pobliżu wejścia MOŻLIWOŚĆ WEJŚCIA Z PSEM ASYSTUJĄCYM OZNACZONE MIEJSCA PARKINGOWE DLA OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH - są oznaczone miejsca dla osób niepełnosprawnych WINDA DOSTĘPNA DLA OSÓB PORUSZAJĄCYCH SIĘ NA WÓZKACH INWALIDZKICH - szerokość drzwi - minimum 90 cm - powierzchnia windy - minimum 90 cm x 120 cm i - winda obsługiwana przez personel albo - wysokość najwyżej położonego przycisku - maksymalnie 140 cm. TOALETY DOSTĘPNE DLA OSÓB PORUSZAJĄCYCH SIĘ NA WÓZKACH INWALIDZKICH - dojście do budynku co najmniej dostępne z pomocą dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich - szerokość drzwi: minimum 90 cm. - dojście do toalety bez stopni/schodów - maksymalne nachylenie pochylni (najbardziej stromego odcinka rampy):8 % - najdłuższy odcinek pochylni bez podestu: maksymalnie 9 m - są uchwyty po lewej i po prawej stronie muszli toaletowej minimum jeden składany: - powierzchnia poruszania przed muszlą toaletową: minimum 150 cm x 150 cm. - powierzchnia do przesiadania się obok muszli toaletowej po lewej lub prawej stronie: minimum 80cm x 70cm - wysokość muszli toaletowej: między 46cm a 52cm - przestrzeń wjazdu pod umywalkę: minimum 30 cm Jeśli konieczne jest korzystanie z windy: WINDA dostępna dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich ŁAZIENKI DOSTĘPNE DLA OSÓB PORUSZAJĄCYCH SIĘ NA WÓZKACH INWALIDZKICH - dojście do budynku co najmniej dostępne z pomocą dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich - pomieszczenie, w skład którego wchodzi łazienka, jest co najmniej dostępne z pomocą dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich - szerokość drzwi: minimum 90 cm - dojście do łazienki bez stopni - są uchwyty po lewej i po prawej stronie muszli toaletowej; co najmniej jeden uchwyt składany - powierzchnia poruszania się przed muszlą toaletową – minimum 150 cm x 150 cm - powierzchnia do przesiadania się obok muszli toaletowej po lewej lub prawej stronie: minimum 80 cm x 70 cm - wysokość muszli toaletowej: między 46cm a 52cm - przestrzeń wjazdu pod umywalkę: minimum 30 cm - natrysk bez progu - powierzchnia natrysku: minimum 150cm x 150cm PŁYWALNIE/BASENY DOSTĘPNE DLA OSÓB PORUSZAJĄCYCH SIĘ NA WÓZKACH INWALIDZKICH - dojście do budynku co najmniej z pomocą dostępne dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich z pomocą - szerokość najwęższych drzwi – minimum 90 cm - dojście do pływalni bez stopni/schodów - jeśli jest pochylnia do basenu: maksymalne nachylenie:8% i najdłuższy odcinek pochylni bez podestu: maksymalnie 9 m - powierzchnia przebieralni: minimum 150cm x 150cm - ławki w przebieralni - uchwyty w przebieralni - toaleta dostępna dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich UDOGODNIENIA PRZY WEJŚCIU DO WODY - wodny wózek/możliwość wjechania własnym wózkiem albo pochylnia do wody Jeśli konieczne jest korzystanie z windy: WINDA dostępna dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich OBIEKT SPORTOWY DOSTĘPNY DLA OSÓB PORUSZAJĄCYCH SIĘ NA WÓZKACH INWALIDZKICH - dojście do budynku co najmniej dostępne dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich z pomocą - szerokość najwęższych drzwi co najmniej 90 cm - dojście bez stopni - jeśli jest pochylnia: maksymalne nachylenie (najbardziej stromego odcinka rampy) 8% - jeśli jest pochylnia: maksymalna długość (najdłuższego odcinka rampy bez podestu) 9m - powierzchnia przebieralni co najmniej 150 cm x 150 cm - ławki w przebieralni - uchwyty w przebieralni - toaleta dostępna dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich - natrysk bezprogowy - powierzchnia natrysku co najmniej 150cm x 150cm Jeśli konieczne jest korzystanie z windy: WINDA dostępna dla osób na wózkach inwalidzkich Scenariusz „Mapa dostępności i barier” Podsumowanie  • test • ankiety ewaluacyjne • certyfikaty Dziękujemy za uwagę!